Τι μπορείς να κάνεις όταν προσπαθείς να διατηρήσεις μία σχέση που δεν σε θέλει και πιστεύεις ότι έχεις κάνει τα πάντα;
Προσπαθήσατε να επικοινωνήσετε μαζί του με πολλούς τρόπους: τηλεφωνικές κλήσεις, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, μηνύματα. Γράψατε μια επιστολή όπου ζητάτε συγγνώμη, ζητάτε να μιλήσετε, να συμβιβαστείτε, να συμφιλιωθείτε. Περιμένετε, συντετριμμένοι για την απάντηση, που δεν ήρθε ποτέ. Αν αυτό ακούγεται οδυνηρά οικείο, έχετε πολλά κοινά με μία θεραπευόμενή μου που στο εξής, θα την αποκαλώ Έμιλι.
Η Έμιλι ήταν κάποτε πολύ δεμένη με τον γιο της. Εκείνος παντρεύτηκε και η σύζυγός του η οποία δεν είχε καμία σχέση με την οικογένειά της, πίεσε και αυτόν να κάνει το ίδιο με τη δική του, με αποτέλεσμα η Έμιλι να νιώθει πληγωμένη και μπερδεμένη από όλα αυτά.
Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στον γιο μου, έλεγε. Ήμουν ένας γονιός μόνος, που δούλεψα σκληρά για να του δώσω μια καλή ζωή, να μην του στερήσω ευκαιρίες. Για πολλά χρόνια, ήμασταν μόνο οι δυο μας και ήμασταν πολύ δεμένοι. Τώρα μου λέει να φύγω, να μην τον ενοχλώ, δεν νοιάζεται. Έχω δοκιμάσει τα πάντα. Έχω στείλει γράμματα, δώρα σε ειδικές περιστάσεις. Καμία απάντηση. Τον περίμενα για ώρες έξω από το σπίτι του, μέσα στο αυτοκίνητό μου. Απείλησαν να λάβουν περιοριστικά μέτρα σε βάρος μου. Σαν να ήμουν εγκληματίας! Είμαι απλώς μια μητέρα που αγαπά τον γιο της και θέλει να γίνει μέρος της ζωής του. Έχω προβλήματα υγείας και αρχίζω να αναρωτιέμαι αν αξίζει να συνεχίσω να ζω.
Ο γιος της Έμιλι, απαντώντας, θυμωμένος, σε σχετική ερώτηση ενός γιατρού, είπε ότι η μητέρα του ήταν «κυριαρχική, χειριστική και δεν τη θέλω στη ζωή μου».
Όλες οι προσπάθειες συμφιλίωσης απέτυχαν.
Εάν βρεθείτε σε μια κατάσταση όπως αυτή, τι μπορείτε να κάνετε;
Όσο και αν φαίνεται αδύνατο, ήρθε η ώρα να αρχίσετε να ξαναχτίζετε μια ευτυχισμένη ζωή, που μπορεί (ή όχι) να περιλαμβάνει στο μέλλον και το παιδί ή τον συγγενή με τον οποίο αποξενωθήκατε.
Τα παιδιά μας κατέχουν κεντρική θέση στη ζωή και την καρδιά μας – ανεξάρτητα από την ηλικία ή τη συμπεριφορά τους. Αλλά για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στο άγχος της αποξένωσης, να αποκτήσουμε προοπτική και να ζήσουμε με περισσότερη χαρά και αισιοδοξία, πρέπει να αφήσουμε τις ικεσίες και να συνεχίσουμε τη ζωή μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι χάνουμε την ελπίδα. Δεν σημαίνει ότι κλείνουμε την πόρτα σε έναν αγαπημένο γιο ή κόρη. Σημαίνει ότι έχουμε την πόρτα ανοιχτή, διατηρούμε την ελπίδα ζωντανή και εστιάζουμε στην οικοδόμηση μιας ζωής για μας, ξεχωριστή από τον γονικό ρόλο.
Τι μπορείτε να κάνετε;
1. Αφήστε τον εαυτό σας να θρηνήσει χωρίς αναστοχασμούς
Το πένθος της προηγούμενης σχέσης, ίσως είναι ένας τρόπος για να προχωρήσετε. Μυρηκασμός της κατάστασης σημαίνει να σκέφτεσαι και να προσκολλάσαι στον πόνο σου – να περιμένεις από το παιδί ή τον συγγενή σου ή από ψυχολόγος να αλλάξουν τη ζωή σου.
Η εμμονή σε έναν κύκλο λύπης και κατάθλιψης, χωρίς τέλος, μπορεί να σας θυματοποιήσει για μήνες ή και χρόνια. Το να περάσετε από τη διαδικασία της θλίψης και να προχωρήσετε δεν σημαίνει ότι αφήνετε τον πόνο πίσω. Σημαίνει πως κάνετε ειρήνη με ό,τι υπάρχει, ζώντας με τον πόνο, αλλά αρχίζοντας να οραματίζεστε νέες δυνατότητες για τον εαυτό σας.
2. Σχεδιάστε ξανά τη ζωή σας
Αυτό δεν σημαίνει να εγκαταλείψετε την ελπίδα της συμφιλίωσης, αλλά να αγκαλιάσετε τη ζωή όπως είναι και να αισθανθείτε ευγνωμοσύνη για την αγάπη που έχετε ακόμα: για τα άλλα παιδιά ή μέλη της οικογένειας ή φίλους, για ένα κατοικίδιο ζώο, για την κοινότητα της εκκλησίας σας. Αφήστε την αγάπη να επιστρέψει στη ζωή σας.
3. Συγχωρήστε τον εαυτό σας και τον αγαπημένο σας που απομακρύνθηκε
Εύκολο να το πεις, δύσκολο να το κάνεις. Όμως, μπορείτε να συγχωρήσετε αυτόν που σας πλήγωσε και, ακόμη περισσότερο, να συγχωρήσετε τον εαυτό σας για την τυχόν ευθύνη του για αυτή την κατάσταση. Να είστε ευγενικοί μαζί του. Πείτε στον εαυτό σας Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα. Και θα συνεχίσω και στο μέλλον να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Όσο δεν αφήνετε τον εαυτό σας να συγχωρήσει, τόσο θα συνεχίσει να είναι πικραμένος και τόσο απίθανη θα φαντάζει η συμφιλίωση και η χαρά στη ζωή.
4. Μην αφήσετε τον πόνο να καθορίσει τη ζωή σας
Είναι ένα σημαντικό βήμα για να ξανακερδίσετε τη ζωή σας. Εάν επιτρέψετε στα αρνητικά συναισθήματα να επισκιάσουν κάθε πτυχή της καθημερινής σας ζωής, αυτό θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο τον πόνο και την απομόνωσή σας, απομακρύνοντας τους φίλους και άλλα αγαπημένα πρόσωπα. Προσφέρετε στον εαυτό σας ένα διάλειμμα.
Απολαύστε τον χρόνο με τον εαυτό σας, σκεφτείτε ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα από τον πόνο που νιώθετε. Εστιάστε στο να είστε καλός φίλος, καλή μητέρα στα άλλα παιδιά σας, κόρη ή αδερφή. Και αφήστε τις ατελείωτες συζητήσεις για τα γεγονότα που οδήγησαν στην αποξένωση, για τις συνεδρίες σας με έναν θεραπευτή.
5. Φροντίστε καλά τον εαυτό σας
Είναι ένα σημαντικό βήμα για την οικοδόμηση μιας πιο ευτυχισμένης ζωής, πέραν του ότι διασφαλίζει ότι θα είστε υγιείς για να ζήσετε μια συμφιλίωση. Προσπαθήστε να διατρέφεστε με μέτρο, υγιεινά. Κάντε άσκηση κάθε μέρα, περπατώντας έστω και μικρές αποστάσεις. Αναζητήστε ενδιαφέροντα που μπορεί να έχετε αφήσει για μήνες ή χρόνια, πράγματα που σας αρέσουν και σας κάνουν να χαίρεστε.
6. Αποδεχτείτε την πραγματικότητα όπως είναι αυτή τη στιγμή
Αντί να πολεμάτε την αποξένωση και να ζητάτε απεγνωσμένα συμφιλίωση, αφήστε τα πράγματα όπως είναι, έστω για λίγο. Δεν είναι εύκολο να φτάσετε στην αποδοχή. Όμως γαληνεύοντας τον πόνο σας και αποδεχόμενοι ήρεμα αυτό που συμβαίνει, θα μειώσετε την απόγνωση από τις προσπάθειες να επανασυνδεθείτε ή να διατηρήσετε τις αποστάσεις. Η αποδοχή αυτού που συνέβη, μπορεί να σας δώσει τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεστε για να συνεχίσετε και να διατηρήσετε την ελπίδα ζωντανή.
Απόδοση: Γιακουμή Μαρίλια - Φιλόλογος - Ειδική παιδαγωγός
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
No comments:
Post a Comment