Ίντα Ελιάου : Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας: Το παιδί που δεν γίνεται θύμα εκφοβισμού, έχει πάντα μια ζεστή αγκαλιά όταν επιστρέφει στο σπίτι

Thursday, 7 March 2024

Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας: Το παιδί που δεν γίνεται θύμα εκφοβισμού, έχει πάντα μια ζεστή αγκαλιά όταν επιστρέφει στο σπίτι

THE MAMAGERS TEAM06 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2024

×
Ο σχολικός εκφοβισμός και η βία ανάμεσα στους νέους είναι ένα φαινόμενο που αυξάνεται καθημερινά και προβληματίζει αρκετούς γονείς και εκπαιδευτικούς. Το bullying είναι δύσκολο, ειδικά όταν γίνεται από παιδιά σε παιδιά.

Οι θύτες είναι κι αυτοί παιδιά και μάλιστα παιδιά που τα έχουν απογοητεύσει οι μεγάλοι. Παιδιά που δεν ένιωσαν αγάπη, που χρειάζονται αγάπη. Τα παιδιά που εκφοβίζουν έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, συνήθως προέρχονται από ένα δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον, παρουσιάζουν επιθετικότητα, έχουν ανάγκη από προσοχή ενώ δεν έχουν ενσυναίσθηση και συναισθηματική ωριμότητα.

Αντίθετα, τα παιδιά που γίνονται στόχοι συνήθως έχουν υπερπροστατευτικούς γονείς. Μισούν τη βία, παρουσιάζουν μεγάλη υπευθυνότητα, εσωστρέφεια, ευαλωτότητα και πιθανόν και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Σήμερα ο εκφοβισμός δεν σταματάει στο σχολείο. Κάποτε τα παιδιά έφευγαν από το προαύλιο και ήταν προστατευμένα όταν επέστρεφαν στο σπίτι τους. Δεν είχαν κινητά και τάμπλετ για να κρατούν επαφή με τους συνομήλικούς τους. Πλέον, ακόμα και στο σπιτι μπορεί να δεχθούν διαδικτυακό bullying… ο εκφοβισμός τους ακολουθεί παντού όσο έχουν πάνω τους ένα κινητό με πρόσβαση σε social media και μηνύματα.

Πώς μπορούμε οι γονείς να προστατεύσουμε τα παιδιά μας; Τα παιδιά που δεν γίνονται θύματα, έχουν πάντα μια ζεστή αγκαλιά όταν επιστρέφουν σπίτι. Νιώθουν ασφάλεια, ξέρουν ότι οι γονείς τους δεν θα επιτρέψουν να τους συμβεί τίποτα κακό. Γνωρίζουν ότι μπορούν να τους εμπιστευθούν τα πάντα. Συζητάνε μαζί τους και λύνουν μαζί τα προβλήματά τους. Ακόμα κι αν κάποιος τους εκφοβίσει, δεν θα επιτρέψουν στον εαυτό τους να γίνουν θύματα. Γιατί έχουν τη σιγουριά και την αυτοπεποίθηση ότι μαζί με τους γονείς τους θα το αντιμετωπίσουν.

Αν ένα παιδί επιστρέψει σπίτι και μπορεί να πει στους γονείς του “με κορόιδεψαν σήμερα” τότε ο γονιός θα μπορέσει να απαλύνει τον πόνο. Θα μπορέσει να βρει τρόπους να το διαχειριστούν μαζί. Και κυρίως, το παιδί θα μπορέσει να νιώσει πως ό,τι κι αν συμβεί, όσο σκληρός κι αν είναι ο κόσμος, όσο σκληρά κι αν είναι κάποια λόγια, στο σπίτι έχει αγάπη και ασφάλεια.

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/to-paidi-poy-den-ginetai-thyma-ekfovismoy-echei-panta-mia-zesti-agkalia-otan-epistrefei-sto-spiti/(accessed 7.3.24)

No comments:

Επιστημονικά άρθρα για επαγγελματίες:

-D. W. Winnicott, (1965). The Maturational Processes and the Facilitating Environment: Studies in the Theory of Emotional Development. The International Psycho-Analytical Library, 64:1-276. London: The Hogarth Press and the Institute of Psycho-Analysis.

-Thomas H. Ogden, (2019). Ontological Psychoanalysis or “What Do You Want to Be When You Grow Up?”, The Psychoanalytic Quarterly, 88:4, 661-684, DOI: 10.1080/00332828.2019.1656928 To link to this article: https://doi.org/10.1080/00332828.2019.1656928

-Glen O. Gabbard and Thomas H. Ogden, (2009). On becoming a psychoanalyst. Int J Psychoanal 90:311–327.

- Sándor Ferenczi, (1949). Confusion of the Tongues Between the Adults and the Child. International Journal of Psycho-Analysis, 30:225-230.

-Andrea Ritter, (2015). Theories of Trauma Transmission After Ferenczi: The Unique Contribution of Hungarian Psychoanalysis. Canadian Journal of Psychoanalysis, 23 (1): 42-56.

-Haydee Airrberg, (1988). The telescoping of Generations: Genealogy of certain Identifications. Contemporary Psychoanalysis, 24:99-117.
- Maria Yassa, (2002). Nicolaw Abraham and Maria Torok- the inner crypt. Scandinavian Psychoanalytic Review, 25(2): 82-91.
-Alessandra Lemma, (2014). The body of the analyst and the analytic setting:Reflections on the embodied setting and the symbiotic transference. The International Journal of Psychoanalysis, 95:2, 225-244, DOI: 10.1111/1745-8315.12147. To link to this article: https://doi.org/10.1111/1745-8315.12147
-Jill Savege Scharff (2012). Clinical issues in analyses over the phone and the internet. The International Journal of Psychoanalysis, 93: 1, 81-95.
-Green André (1975). The Analyst, Symbolization And Absence In The Analytic Setting (On Changes In Analytic Practice And Analytic Experience). International J. Psycho-Anal., 56:1.

Αποφθέγματα/ Quotes

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος,

Όταν μεγαλώνω, είμαι μαύρος,

Όταν λιάζομαι, είμαι μαύρος,

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος,

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος,

Όταν πεθαίνω, πάλι είμαι μαύρος...

Κι εσύ λευκέ μου φίλε,

Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ,

Όταν μεγαλώνεις, είσαι λευκός,

Όταν λιάζεσαι, είσαι κόκκινος,

Όταν κρυώνεις, είσαι μπλε,

Όταν φοβάσαι, είσαι κίτρινος,

Όταν αρρωσταίνεις, είσαι πράσινος,

Και όταν πεθαίνεις είσαι γκρι....

Κι αποκαλείς εμένα έγχρωμο;

'Freedom is what you do with what's been done to you'(Jean-Paul Sartre)

- ΠΑΤΡΊΔΑ ΜΟΥ ΌΛΗ Η ΓΗ

- Σωστή κρίση αποκτάς από την εμπειρία.

Εμπειρία αποκτάς από την λάθος κρίση.

- Άν όχι εγώ για μένα,

Ποιός;

Άν όχι τώρα,

Πότε;

Άν μόνο για μένα,

Ποιός είμαι;

Το πρόβλημα δεν είναι το πρόβλημα, το πρόβλημα είναι το πώς αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. (Virginia Satir)

Δεν είναι οι δυσκολίες της ζωής που μας κάνουν κακό....είναι ο τρόπος που τις αφηγούμαστε στον εαυτό μας. (Δρ. Αν. Σταλίκα)

'The inner enemy is as much a formidable foe as the most manipulative [or oppressive] of associates' (G. Bach, 1985)

Αν δεν σου αρέσει εκεί που είσαι, μετακινήσου. Δεν είσαι δέντρο!

Μη ξεχάσεις ποτέ ότι σε αυτόν τον κόσμο είμαστε όλοι μετανάστες. Με μια προσωρινή άδεια παραμονής πάνω σε αυτήν τη γη, αθεράπευτα περαστικοί... (Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 18.1.11, Συνέντευξη: Γκαζμέν Καπλάνι)

Κανείς δεν σου ‘μαθε το δρόμο για το εμείς

Τι φταις αλήθεια.

Κανείς δε σου ‘μαθε το δρόμο για το «εμείς».

Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο «εγώ».

Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτα του «εσείς».

Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν’ ανακαλύψεις το «εσύ».

Σ’ έπιασε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του «αυτοί».

Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναζε «Αυτός! Αυτός!»

Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς.

Τι φταις!

(ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ – «Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή»)

"Δεν είναι καθήκον μας να κάνουμε τα πάντα για το παιδί. Καθήκον μας είναι να μάθουμε το παιδί να κάνει τα πάντα μόνο του."

(Ρ. Ντράικορς,2015).

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους περισσότερους δεν είναι να βάλουν έναν υψηλό στόχο και να αποτύχουν, αλλά να βάλουν έναν στόχο τόσο ασήμαντο που να τον επιτύχουν.

(Μιχαήλ Άγγελος).

Αν δεν αποκτήσεις αυτό που επιθυμείς, τότε θα αναγκαστείς να επιθυμείς αυτό που απέκτησες. (Τ. Μπερναρντ Σω).

'Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να περάσει απ' το νου μου με βρώμικα πόδια'. (Μ. Γκάντι).

Οι μόνοι δαίμονες που υπάρχουν στον κόσμο είναι εκείνοι που περιφέρονται στις καρδιές μας. Και εκεί πρέπει να δοθεί η μάχη.(Μ. Γκάντι).

Τη στιγμή που κάποιος δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε οτιδήποτε, ακόμα και σε ένα κομμάτι χορτάρι, αυτό μετατρέπεται σε ένα αινιγματικό και απερίγραπτα μεγαλειώδη κόσμο που εμπνέει δέος.(Χένρι Μίλερ).

Επιστημονική Βιβλιογραφία

Alan & Barbara Pease (2004). ‘Γιατί οι άνδρες όλο ψέματα λένε…και οι γυναίκες με το τίποτα κλαίνε!’ Θέσις.
Anna Motz. Managing Self Harm: Psychological Perspectives Publisher: Routledge - 2009
Anna Motz.Toxic Couples: The Psychology of Domestic Violence Publisher: Routledge - 2008
Bowlby, J. Attachment and loss: loss: sadness and depression. Pimlico.
Brett Kahr. Sex and the Psyche: The Truth About Our Most Secret Fantasies Publisher: Penguin Books - 2008
Dr. Ute Auhagen-Stephanos (2006). Υπογονιμότητα: Όταν η ψυχή λέει Όχι. Εκδόσεις Θυμάρι.
Emmons, R. A. (2007). Thanks!: How the New Science of Gratitude Can Make You Happier Hardcover –
Estela V. Welldon. Playing with Dynamite: A Personal Approach to the Psychoanalytic Understanding of Perversions, Violence, and Criminality Publisher: Karnac Books - 2011
Hobson, P. (2002). The Cradle of Thought: Exploring the Origins of Thinking, Pan Books.
Hogg M.A. και G.M. Vaugham (2010). Κοινωνική Ψυχολογία. Eπιμέλεια Αλεξάνδρα Χατζή, εκδόσεις Gutenberg.
Ivan Leudar & Phil Thomas (2000). Voices of reason, voices of insanity. London: Routledge, ISBN 0-415-14787-5
Leick, N. & Davidsen-Nielsen, M. (1991). Healing Pain: Attachment, loss and grief therapy. Brunner-Routledge.
Lyubomirsky (2007). The How of Happiness: A New Approach to Getting the Life You Want. New York, NY: Penguin Books. Page 44.
Marcoli, A. (2001). Ο Θυμός των παιδιών: παραμύθια για την κατανόηση της παιδικής συμπεριφοράς. Μετάφραση-επιμέλεια: Μελετιάδης, Μ. University Studio Press.
Marius Romme & Sandra Escher (1993). Accepting voices. UK: Mind Publications, ISBN 1 874690 13 8
Marius Romme & Sandra Escher (2000) Making sense of voices. UK: Mind Publications, ISBN 1874690 86 3
Martin Seligman, Flourish: A New Understanding of Happiness and Well-Being - and how to Achieve Them
McGinley, E. & Varchevker, A. (2010). Enduring loss: Mourning, Depression and Narcissism through the Life Cycle. Karnac
Miesen, Bere, (2000). ‘πόνε μου, αγάπη μου. Οδηγός στη ζωή με τη νόσο Alzheimer για τους ασθενείς, τις οικογένειες τους και τους φροντιστές.’ Μετάφραση Νίτσα Κακογιάννη (2007). Εκδόσεις ΚΑΛΥΨΩ.
Ntaxigk, T.(2012). Η δύναμη της συνήθειας. Εκδόσεις Ψυχογιός.
Peck, S. M. (2011).Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος. Εκδόσεις Πεδίο.
Rogoff, B. (2003). The Cultural Nature of Human Development, Oxford University Press.
Ronald Doctor. Murder; a psychotherapeutic investigation Publisher: Karnac Books 2008
Rudolf Deikurs (2015). Η Πρόκληση να είμαστε γονείς. 14η Έκδοση. Θυμάρι.
Sandra M Grant. Personal Issues Facing the Psychotherapist in the National Health Service Publisher: Psychoanalytic Psychotherapy - 1986
Shefali, T. (2024). Ο χάρτης του γονέα. Εκδόσεις¨Διόπτρα.
Von Schlippe, A. & Schweitzer, J. (2008). Εγχειρίδιο Συστημικής Θεραπείας και Συμβουλευτικής. University Studio Press.
Wallin, D. J. (2007). Attachment in Psychotherapy, The Guilford Press.
Worden, W. J. (2004). Grief Counselling and Grief Therapy. (3rd ed.). A hanbook for the mental health practitioner. Brunner-Routledge
Yakeley, J. (2010) Working with Violence: A Contemporary Psychoanalytic Approach. London: Palgrave Macmillan.
Άντλερ, Μαρκούζε, Κρισναμούρτι, Φρομ. Αγάπη. Κοινωνιολογία 19. Εκδόσεις: Μπουκουμάνη.
Γιωσαφατ, Μ. (2010). Μεγαλώνοντας μέσα στην Ελληνική Οικογένεια. Η ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού και ο ρόλος των γονιών: μια ψυχαναλυτική προσέγγιση. Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ
Γιωτάκος, Ο. (2008). Παρέμβαση στην κρίση. Αρχιπέλαγος.
Γιωτάκος, Ο. & Τσιλιάκου, Μ. (2008). Βιασμός. Αρχιπέλαγος.
Γιωτάκος, Ο. & Τσιλιάκου, Μ. (2008). Ο κύκλος της κακοποίησης. Αρχιπέλαγος.
Γιωτάκος, Ο., Τσιλιάκου Μ., Τσίτσικα, Α. & Τσουβέλας, Γ. (2014). Νέες μορφές κακοποίησης παιδιού & εφήβου. ΒΗΤΑ Ιατρικές Εκδόσεις ΜΕΠΕ.
Γκοτζαμάνης Κώστας, (2014). 'Μεγαλώνοντας {με} το παιδί μου'. 3η Έκδοση. Εκδόσεις Πατάκη.
Ιάκωβος Θ. Μαρτίδης (2016). Πλάθοντας ευτυχισμένα παιδιά. 2η Έκδοση. Αρμός.
Ιωαννίδου, Β. (2012). Η τέχνη της συντροφικής ζωής. Μια Συστημική Προσέγγιση, Αθήνα: Γνώση.
Μάτσα, Κ. (2012). Το αδύνατο πένθος και η κρύπτη. Ο τοξικομανής και ο θάνατος. Εκδόσεις Άγρα.
ΜΠΟΥΚΑΙ ΧΟΡΧΕ,ΜΠΟΥΚΑΙ ΝΤΕΜΙΑΝ (2017),ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ.Opera.
Πατσούρου Άννα. 'Θηλασμός Μία υπέροχη εμπειρία', Εκδότης: Σύγχρονοι Ορίζοντες
Φρομ, Ε. (1978). Η τέχνη της Αγάπης. Μπουκουμάνης.

Λογοτεχνικά Βιβλία

Axline, V. M.(1990). Dibs: in search of self. Penguine Books.
Clear, J. (2019). Ένα τίποτα μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Εκδόσεις: Ιβίσκος.
Greenberg, J. (1964). I Never Promised You a Rose Garden. St. Martin's Paperback.
Miller, A. (2006). The body never lies. Norton & Company Ltd.
Pelzer, D. (2004). My story: A child called 'IT', the lost boy, a man named Dave. Clays Ltd. Best seller.
Sharma Robin S.(2001). Η Σοφία του Γονέα: Καλλιεργήστε τη νοοτροπία του νικητή στο παιδί σας. Εκδόσεις Διόπτρα.
Sharma Robin S.(2011). Ο μοναχός που πούλησε τη Ferrari του. Εκδότης: Διόπτρα
Yalom, I. (2007). Η μάνα και το νόημα της ζωής. Εκδόσεις Άγρα.
Ανδρικόπουλος, Ν., (2006). Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους. Καλέντης.
Ευγενίδης, T. (2012). Σενάριο Γάμου. Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου. Εκδόσεις Πατάκη.
Μανκέλ, Χ., (2002). Εκτελεστές δίχως πρόσωπο. Ψυχογιός.
Πελώνη- Πινήρου Π. (2013). Οι αλλαγές στο ταξίδι της ζωής. Εκδόσεις: Φυτράκη

Ταινίες και εκπομπές που αναδεικνύουν κοινωνικά φαινόμενα

Ψηφιακός κόσμος, διαστρεβλώσεις κ κίνδυνοι, Ντοκιμαντέρ στο Netflix: 'Social Dilemma'.
Ψηφιακός κόσμος, μοναξιά κ ψευδαίσθηση:'Her ' n https://www.youtube.com/watch?v=ne6p6MfLBxc
Ζώντας με Σχιζοφρένεια. Βοήθεια: 'Si Puo Fare' (με ελληνικούς υπότιτλους))
https://www.ted.com/talks/martin_seligman_the_new_era_of_positive_psychology
Για Σεξουαλικότητα κατά της σεξ. ταμπελοίησης: <<Τρίο>> του Τομ Τίκβερ, 2010
Για Κοινωνική Επιρροή: Το Κύμα, Το πείραμα (The experiment)
Για Αλτρουισμό και Διαπροσωπικές Σχέσεις: Η Λίστα του Σίντλερ, Forrest Gump
Για Επιθετικότητα, Ρατσισμό και προκατάληψη: Crash, Φιλαδέλφεια, Πρωταγωνιστές: εκπομπή για Φυλακές, εκπομπή για ανήλικους ναρκομανείς και Φυλακές ανηλίκων, Django του Tarantino

Thursday, 7 March 2024

Πανελλήνια Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας: Το παιδί που δεν γίνεται θύμα εκφοβισμού, έχει πάντα μια ζεστή αγκαλιά όταν επιστρέφει στο σπίτι

No comments:

Post a Comment