Η είσοδος στο σχολείο είναι ένα γεγονός γεμάτο δυσκολίες, γιατί αντιπροσωπεύει μία από τις σημαντικότερες αλλαγές στον τρόπο ζωής των παιδιών. Για τα περισσότερα παιδιά, η φοίτηση στο σχολείο αποτελεί την πρώτη τους εμπειρία παρατεταμένης απομάκρυνσης από το σπίτι. Για πολλές ώρες, κάθε εργάσιμης ημέρας, το παιδί απομακρύνεται από τις γνώριμές του και βολικές συνήθειες του σπιτιού, από έναν τρόπο ζωής όλο παιχνίδι και με μία στοργική μητέρα γύρω του, πάντα διαθέσιμη, για να βρεθεί σε ένα καθεστώς γεμάτο πειθαρχεία, όπου το παιδί δεν έχει καμία πρόσβαση και καμία δυνατότητα προσφυγής στην μητρική προστασία και συμπαράσταση.
Το παιδί από τον 7ο κιόλας μήνα της ζωής του, αναπτύσσει έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα του. Το φαινόμενο αυτό λέγεται προσκόλληση του παιδιού στο μητρικό πρόσωπο και αργότερα αναπτύσσει πρόσθετες προσκολλήσεις, κυρίως προς τα πρόσωπα που έχει στενή επαφή και αλληλεπίδραση μαζί τους. Απόρροια της προσκόλλησης αυτής είναι ότι το παιδί νιώθει το λεγόμενο Άγχος του Αποχωρισμού, φοβάται κι ανησυχεί δηλαδή μήπως η μητέρα του το εγκαταλείψει και φύγει. Το άγχος αυτό κορυφώνεται μεταξύ του 13ου και του 18ου μήνα. Η υπερνίκηση του άγχους του αποχωρισμού είναι ένα ορόσημο στην πορεία του ατόμου προς την συναισθηματική ωριμότητα.
Από το 3ο έτος και έπειτα, τα περισσότερα παιδιά ξεπερνούν το άγχος του αποχωρισμού και, χωρίς διαμαρτυρίες, μπορούν να βρεθούν μακριά από την μητέρα τους και με άγνωστα πρόσωπα. Δυστυχώς όμως, μερικά παιδιά συνεχίζουν να βιώνουν έντονο άγχος αποχωρισμού και πέραν του 3ου έτους, σε μεγαλύτερες ηλικίες, οπότε ενδεχομένως να συναντήσουμε άγχος σε παιδιά που τους ζητείται να πάνε στον Παιδικό Σταθμό ή αργότερα στο Νηπιαγωγείο. Γενικά πρέπει τα παιδιά να έχουν κλείσει τα 3 χρόνια για να μπορούν να νιώθουν ασφαλή σε άγνωστα μέρη, με άγνωστα πρόσωπα.
Το παιδί με την είσοδό του στο σχολείο, μεταφέρεται από ένα σχετικά «κλειστό» σύστημα, όπου οι κανόνες και οι απαιτήσεις του είναι λίγο έως πολύ προβλέψιμες και γνωστές, σε ένα σύστημα «ανοιχτό», όπου η ζωή, τις πρώτες τουλάχιστον εβδομάδες είναι γεμάτη από απροσδόκητα, απρόβλεπτα και ίσως μερικές φορές δυσάρεστα γεγονότα. Το παιδί πρέπει να δεχτεί τους κανόνες και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός κόσμου με άγνωστα πρόσωπα και οργανωμένο πρόγραμμα.
Η σχολική ζωή προβάλλει στο παιδί απαιτήσεις – ιδιαίτερα όσον αφορά στην συγκέντρωση της προσοχής του, την ικανότητα να κάθεται στην θέση του ήσυχο και να εργάζεται ως την ολοκλήρωση του έργου που κάθε φορά αναλαμβάνει – οι οποίες του είναι ουσιαστικά πρωτόγνωρες.
Υπάρχουν ακόμη κάποια προσωπικά ζητήματα του παιδιού, όπως είναι η χρήση της τουαλέτας, τα οποία πρέπει να εκτελεστούν σε ένα επίπεδο λιγότερο ιδιωτικό από αυτόν που έχει συνηθίσει (το να σηκώσει το χέρι του για να ζητήσει την άδεια να πάει στην τουαλέτα μπορεί να προκαλέσει στο παιδί αγωνία κι αμηχανία, κυρίως όταν η εκπαίδευσή του σε αυτό το θέμα έχει γίνει πρόσφατα).
Πρέπει ακόμη να μάθει να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά, που το καθένα έχει τις δικές του απόψεις, με παιδιά που δεν συμμερίζονται πάντα την δική του γνώμη και δεν λαμβάνουν υπόψη τα δικά του συναισθήματα. Ειδικά όταν πρόκειται για ένα παιδί που δεν έχει αδέλφια, ή δεν ήταν εφικτό να έχει κοινωνική επαφή με άλλα παιδιά της ηλικίας του, είναι αρκετά πιο δύσκολο να μάθει να μοιράζεται πράγματα ή να συμπεριφέρεται και να συνεργάζεται σωστά μέσα στην ομάδα.
Έτσι αρχίζοντας τον παιδικό σταθμό (κι αργότερα το σχολείο) το παιδί αποκτά την κοινωνική του ταυτότητα, φεύγοντας από την αποκλειστικότητα της οικογένειας, αφού ξαφνικά βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που είναι ίσος μεταξύ ίσων. Οι παιδαγωγοί δεν εμπλέκονται συναισθηματικά με το κάθε παιδί (όπως οι γονείς με τα δικά τους), δεν έχουν προσωπικές προσδοκίες, οπότε το κάθε παιδί μαθαίνει να διεκδικεί την θέση του στην ομάδα και να προσαρμόζεται στις εκάστοτε συνθήκες. Επομένως αυτή η μετάβαση αρχικά δυσκολεύει το παιδί και κυρίως όταν αυτό έχει μάθει να κατακτά χωρίς κόπο και εύκολα από τους γονείς ότι επιζητά ή όταν υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες και αλλαγές στην ζωή του παιδιού όπως ένα νέο μωρό, αρρώστια στην οικογένεια, διαζύγιο, κτλ.
No comments:
Post a Comment