Παγκόσμια Ημέρα Σκύλου: 15 υπέροχοι λόγοι για να μεγαλώσετε το παιδί σας με έναν σκύλο

by Αγγελική Λάλου
26 Αυγούστου 2025



Σίγουρα υπάρχουν πολλοί περισσότεροι και τα οφέλη είναι για όλη την οικογένεια


Αν έχετε ή είχατε κάποια στιγμή στη ζωή σας σκύλο ως κατοικίδιο ξέρετε από πρώτο χέρι τα πολλαπλά οφέλη και τα πολύτιμα δώρα που σας προσφέρει η συνύπαρξη με τον πιο πιστό (και καλόκαρδο) φίλο του ανθρώπου, γνωρίζατε όμως ότι η κατοχή σκύλου προσφέρει πολλά οφέλη και στα παιδιά σας;


Εδώ σας έχουμε τουλάχιστον 15 οφέλη που υποστηρίζονται από την έρευνα για τα παιδιά όταν η οικογένεια φέρνει ένα σκυλί στο σπίτι.

Οι σκύλοι διδάσκουν τα παιδιά για την ευθύνη: όταν τα παιδιά σας πρέπει να βοηθήσουν στο περπάτημα, το μπάνιο και τη σίτιση του σκύλου, μαθαίνουν τη σημαντική δεξιότητα να φροντίζουν ένα άλλο ζωντανό πλάσμα.


Τα σκυλιά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα: υπήρξε μια μελέτη που έδειξε ότι τα μωρά που μεγαλώνουν σε σπίτι σκύλου είναι λιγότερο επιρρεπή σε κρυολογήματα και αναπνευστικές λοιμώξεις.

Οι σκύλοι κρατούν τα παιδιά ενεργά: πάρα πολλά παιδιά αυτές τις μέρες προτιμούν να κάθονται σπίτι στον καναπέ παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Αν η οικογένειά σας έχει ένα σκυλί, όμως, δίνει στα παιδιά σας μια μεγάλη δικαιολογία για να βγουν έξω και να τα κρατήσουν ενεργά.

Λοιπόν, ναι: όχι μόνο η ιδιοκτησία σκύλου είναι καλή για εσάς και τον / τη σύζυγό σας, αλλά και για τα παιδιά σας!

Τα σκυλιά μπορούν να βοηθήσουν ένα μοναχοπαίδι


Δεν σχεδιάζετε να κάνετε περισσότερα από ένα παιδιά; Πάρτε τους ένα σκυλί. Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν ένα μοναχοπαίδι λαμβάνει έναν σκύλο, τείνουν να αισθάνονται λιγότερο μόνοι και βλέπουν το κατοικίδιο ζώο τους ως αδελφό.

Μαθαίνουν πώς να «μοιράζονται» τον χρόνο των γονιών τους και τον δικό τους χώρο, μαθαίνουν να σέβονται ένα άλλο ζωντανό πλάσμα, να είναι ευγενικοί και να αγαπούν – όπως ακριβώς θα έκαναν με ένα αδελφάκι.

Τα σκυλιά διδάσκουν την ευθύνη

Δεν θέλετε να βγάζετε βόλτα μόνο εσείς συνεχώς τον σκύλο, να τον περιποιείστε και να τον ταΐζετε; Μην ανησυχείτε, τα παιδιά σας θα το κάνουν αυτό για εσάς. Οι σκύλοι διδάσκουν στα παιδιά την ευθύνη και πόσο δύσκολο, αλλά απαραίτητο είναι να φροντίζουν ένα άλλο ζωντανό πλάσμα. Θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν να παίρνουν πρωτοβουλίες, να παραμένουν γειωμένα και να τους διδάξει ότι ένα άλλο ζωντανό πλάσμα εξαρτάται από αυτά.

Τα σκυλιά τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Τα παιδιά που ζουν με σκύλους τείνουν να αρρωσταίνουν λιγότερο σε όλη τους τη ζωή. Και, μια μελέτη δείχνει ότι τα μωρά που μεταφέρονται σε ένα σπίτι που περιέχει ήδη έναν σκύλο είναι λιγότερο ευαίσθητα σε λοιμώξεις του αναπνευστικού ή κρυολογήματα.

Οι σκύλοι φέρνουν διαφορετικά είδη «μικροβίων» και βακτηρίων από τα οποία το σύστημα του παιδιού μαθαίνει να χτίζει άμυνα, κάτι που τα βοηθά να καταπολεμήσουν άλλες ασθένειες και ανοσολογικούς κινδύνους καθώς μεγαλώνουν.

Τα σκυλιά προσφέρουν προστασία

Όταν έχετε σκύλο στο σπίτι σας, μπορείτε να ποντάρετε σε μειωμένη πιθανότητα διάρρηξης ή ληστείας. Τα σκυλιά είναι εξαιρετικά για προστασία από ληστές και είναι πάντα σε επιφυλακή, έτοιμα να γαβγίσουν ή να υπερασπιστούν την οικογένειά τους, καθώς είναι πολύ προστατευτικά-ειδικά για τα παιδιά στο σπίτι.

Οι ληστές είναι λιγότερο πιθανό να χτυπήσουν επειδή γνωρίζουν ότι ένας σκύλος θα προειδοποιήσει τον ιδιοκτήτη του, θα του επιτεθεί ή θα μειώσει σημαντικά τις πιθανότητές τους να βγουν από το σπίτι με αγαθά.

Τα σκυλιά διατηρούν το πνεύμα ψηλά

Ο αριθμός των παιδιών που διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη είναι ανησυχητικός σήμερα. Αλλά οι μελέτες δείχνουν ότι η κατοχή ενός σκύλου μπορεί να μειώσει την πιθανότητα το παιδί σας να αναπτύξει αυτήν την ασθένεια. Η ιδιοκτησία σκύλου μειώνει την ένταση και βελτιώνει τη διάθεση συνολικά. Επειδή τα σκυλιά είναι πάντα χαρούμενα που βλέπουν την οικογένειά τους, είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να μην χαμογελούν και να αισθάνονται σε καλύτερη διάθεση μόλις περάσουν από την πόρτα.

Τα σκυλιά κρατούν τα παιδιά ενεργά

Ανησυχείτε ότι τα παιδιά σας δεν είναι στην πιο υγιή κατάσταση; Πάρτε ένα σκυλί. Τα σκυλιά πρέπει να περπατούν τακτικά και το παιδί σας θα αποκομίσει όλα τα οφέλη για την υγεία που έχει ο σκύλος σας κάνοντας βόλτες μαζί τους.

Τα παιδιά λατρεύουν επίσης να τρέχουν και να παίζουν με τα σκυλιά, οπότε παίρνουν μια επιπλέον δόση άσκησης χωρίς καν να το γνωρίζουν; Είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για το σώμα τους να χάσει βάρος αν χρειαστεί. Ή διασφαλίζει ότι διατηρούν ένα υγιές βάρος καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Τα σκυλιά διδάσκουν στα παιδιά την άνευ όρων αγάπη

Τα παιδιά θα μάθουν να αγαπούν άνευ όρων όταν έχουν σκύλο. Και, θα μάθουν αυτό το μάθημα πολύ πιο γρήγορα από ένα παιδί που δεν έχει κατοικίδιο για να φροντίσει ή να βασιστεί.

Όταν τα παιδιά είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αυτήν την ισχυρή έννοια, είναι σε θέση να την εφαρμόσουν αποτελεσματικά σε άλλους ανθρώπους και παιδιά που συναντούν σε καθημερινή βάση, ακόμη και αργότερα στη ζωή τους.

Τα σκυλιά διδάσκουν την ανιδιοτέλεια

Το παιδί σας μπορεί να ήταν λίγο εγωιστικό πριν από την απόκτηση σκύλου. Αλλά, μόλις φτάσει ένας σκύλος, μαθαίνουν γρήγορα ότι δεν είναι «όλα γι’ αυτό».

Εκτός από τη διδασκαλία της ευθύνης, τα σκυλιά διδάσκουν στα παιδιά ότι οι κι άλλοι πρέπει να φροντίζονται όταν δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους.

Ένας σκύλος στο σπίτι χτίζει εμπιστοσύνη

Αν θέλετε να μεγαλώσετε ένα παιδί με αυτοπεποίθηση, δώστε του ένα σκύλο. Έχει αποδειχθεί ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων που έχουν σχέση με το κατοικίδιο ζώο τους έχουν ισχυρότερη προσκόλληση στο περιβάλλον και την κοινότητά τους, κάνοντάς τους να νιώθουν πιο άνετα με το πού βρίσκονται και τελικά ποιοι είναι.

Έτσι, εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας πρέπει να ξεφύγει από το κέλυφος του, ένα παιχνιδιάρικο σκυλί μπορεί να είναι ο τρόπος να το κάνετε να χαλαρώσει.

Τα σκυλιά βοηθούν στην ανάπτυξη της ομιλίας

Εάν το παιδί σας έχει μια αναπτυξιακή καθυστέρηση, όπως η καθυστερημένη ομιλία, ένας σκύλος μπορεί να το βοηθήσει να αρχίσει να μιλάει. Τα παιδιά θα θέλουν να προσπαθήσουν να δώσουν στο σκύλο τους απλές εντολές και να φωνάξουν το όνομά τους. Για να μην τα πολυλογώ, είναι σίγουρο ότι θα ξεσπάσουν και θα γελάσουν από χαρά ενώ παίζουν μαζί.

Σκεφτείτε έναν σκύλο ως έναν τρόπο «να ανοίξει τις πύλες της επικοινωνίας». Μόλις αρχίσουν να επιχειρούν ή να κατακτούν βασικές προτάσεις, θα αποκτήσουν περισσότερη εμπιστοσύνη και κατανόηση της προφορικής λέξης.




Τα σκυλιά βοηθούν στη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων

Δεν είναι όλα τα παιδιά εξωστρεφή. Όμως, μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που βρίσκονται γύρω από έναν σκύλο τείνουν να είναι πιο κοινωνικά.

Αυτό μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να κάνει φίλους, να διατηρήσει φίλους και να γίνει πιο εξωστρεφές σε μια ομαδική κατάσταση.

Τα σκυλιά κάνουν καλό στην καρδιά

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιάς, η κατοχή σκύλου μπορεί να βοηθήσει όλους στην οικογένειά σας μειώνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιακών παθήσεων.

Επειδή θα περπατάτε το σκυλί σας ως οικογένεια, όλοι θα κερδίσετε περισσότερη άσκηση. Και, θα αναπτύξετε έναν ισχυρό δεσμό με το κατοικίδιο ζώο σας, ο οποίος μειώνει το άγχος (περισσότερη άσκηση και λιγότερο άγχος = μια πιο υγιής καρδιά).

Οι σκύλοι ακούνε!

Ορισμένες φυλές σκύλων είναι ιδανικές αν πιστεύετε ότι το παιδί σας χρειάζεται σύντροφο, κυρίως για κοινωνικούς και υγειονομικούς λόγους. Τα σκυλιά ακούνε! Χρησιμεύουν ως σπουδαίοι φίλοι και δίνουν ένα αυτί εάν το παιδί σας αισθάνεται απογοητευμένο, λυπημένο ή περνά μια δύσκολη περίοδο στη ζωή του.

Ακόμα και για τους ενήλικες, η απλή πράξη να εκφράσετε τα συναισθήματά σας σε έναν σκύλο θα σας βοηθήσει να απομακρύνετε το βάρος και το άγχος από το μυαλό σας και θα σας επιτρέψει να τα τακτοποιήσετε όλα στο τραπέζι, χωρίς να έχετε αντιδράσεις.

Τα σκυλιά είναι ακριβώς όπως τα παιδιά

Μελέτες δείχνουν ότι τα σκυλιά και τα παιδιά μοιάζουν πολύ. Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο εγκέφαλος ενός σκύλου και ο εγκέφαλος ενός παιδιού είναι σχεδόν ταυτόσημοι.

Έτσι, ένας σκύλος είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κρατήσετε το παιδί σας δεσμευμένο στο σπίτι και να του δώσετε έναν άμεσο φίλο. Επειδή είναι ακριβώς όπως τα παιδιά, τα δικά σας παιδιά θα καταλάβουν πώς να τα χειρίζονται και αμέσως θα έλκονται από αυτά.

Τα σκυλιά βελτιώνουν τη γρήγορη σκέψη

Τα σκυλιά έχουν πολλές συναρπαστικές ψυχολογικές επιδράσεις στον άνθρωπο, αλλά ένα ειδικότερα είναι η ικανότητα να παίρνετε πρωτοβουλίες και να σκέφτεστε γρήγορα. Αυτή είναι μια δεξιότητα που πολλά παιδιά στερούνται εκτός εάν έχουν εξάσκηση ή μια γενική ανάγκη.

Όταν φροντίζουν ένα κατοικίδιο ζώο, τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις καθημερινά, και μερικές φορές αμέσως! Αυτό θα περάσει και στο σχολείο και τις καταστάσεις με φίλους (ή ακόμα και στον αθλητισμό).

Παγκόσμια Ημέρα Σκύλου και σας έχουμε 15 καλούς λόγους για να μεγαλώσετε το παιδί σας με έναν σκύλο – Tetrapodo.gr: Τα πάντα για τα τετράποδα!

ΠΗΓΗ:

https://childit.gr/38519/%cf%83%ce%af%ce%b3%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b1-%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%af-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%83%cf%8c%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf/(accessed 27.08.25)

Τελικά τι σημαίνει «ποιοτικός χρόνος» με τα παιδιά;

THE MAMAGERS TEAM19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2024

×


Ας παραδεχθούμε την αλήθεια: είναι πολύ δύσκολη εποχή για να είναι κανείς γονιός, για να μπορεί να απομονώνει τα άγχη και τα προβλήματα ώστε να διαθέτει χρόνο απερίσπαστος στο παιδί. Σε ένα κλίμα διαρκούς και βάναυσης οικονομικής δυσπραγίας, σε ένα πλαίσιο εξαντλητικών ωραρίων και υποχρεώσεων μπορεί να μην είμαστε ακριβώς «ήρωες», αλλά σίγουρα ο σύγχρονοι γονείς είμαστε αρκετά κοντά σε αυτό!


Κάποιες φορές είναι τόση η βουή και οι έξωθεν παρεμβάσεις που ξεχνάμε το ίδιο μας το ένστικτο. Τι θα κάναμε δηλαδή από τη φύση μας αν μπορούσαμε για λίγο να απομονώσουμε τις έννοιες. «Ποιοτικός χρόνος» σημαίνει ακριβώς αυτό: πως είμαστε απολύτως παρόντες στη στιγμή, στο παιχνίδι μας, στη συζήτηση στη βόλτα, ή απλώς στον καναπέ, με μια κουβερτούλα.
Ας δούμε κάποια παραδείγματα ποιοτικού χρόνου μαζί:

-Πρωινές αγκαλίτσες

-Συζητήσεις χωρίς βιασύνη το βράδυ στο κρεβάτι τους


-Διάβασμα

-Βραδιές αφήγησης, στις οποίες όλοι λέμε ιστορίες

-Περπάτημα και δραστηριότητες στη φύση

-Να κάνουμε διαλογισμό μαζί ή απλώς να παραμένουμε σιωπηλοί παρέα

-Να παίζουμε

-Να κοιτάμε ο ένας μες στα μάτια του άλλου χωρίς απαραίτητος να λέμε κάτι

-Να μαγειρεύουμε μαζί

-Να γιορτάζουμε κάθε μικρή και μεγάλη νίκη όλων των μελών της οικογένειας

-Και βέβαια προσωπικό χρόνο με το κάθε παιδί ξεχωριστά, πέρα από τις κοινές οικογενειακές στιγμές

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/telika-ti-simainei-poiotikos-chronos-me-ta-paidia/(accessed 20.11.24)

Γιατί τα αδέλφια μαλώνουν και τι δεν πρέπει να κάνουν ποτέ οι γονείς

ΦΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΜΑΡΑ07 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 2024

×


Αν είστε γονείς και αναρωτιέστε , θυμηθείτε τη δική σας παιδική ηλικία και τη σχέση με τα αδέλφια σας. Πόσες φορές είχατε «πλακωθεί» με τον αδελφό ή την αδελφή σας και πόσες φορές τα «ξαναβρήκατε»;
Τι να κάνετε

Χωρίστε τα αλλά μην τα απειλείτε: Εξηγήσετε τις επιπτώσεις των πράξεών τους χωρίς απειλές. Το κάθε παιδί καταλαβαίνει ότι με το να χτυπήσει το άλλο παιδί προκαλεί πόνο. Τονίστε ότι αυτή η συμπεριφορά (ξύλο και φωνές) είναι απαράδεκτη. Όμως φροντίστε κι εσείς με τη σειρά σας να μην συμπεριφέρεστε με τον ίδιο τρόπο στα παιδιά ή να μη φωνάζετε το ζευγάρι μεταξύ σας.

Μην τα συγκρίνετε. Συμπεριφερθείτε το ίδιο στα παιδιά, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Μη λέτε «Εσύ είσαι μεγάλος ή εσύ είσαι μικρή, σταμάτα πρώτος», ενισχύει την πιθανότητα να εκπαιδεύετε «θύματα» και «θύτες».

Μην παίρνετε τη θέση του ενός παιδιού. Αυτό ενισχύει τον ανταγωνισμό μεταξύ τους.



Μην επεμβαίνετε διαρκώς: Ένας στόχος του καυγά τους είναι να σας κάνουν να εμπλακείτε. Μην το κάνετε παρά μόνον όταν θεωρήσετε ότι είναι απαραίτητο.


Διδάξτε τους την ενσυναίσθηση: Μάθετε στα παιδιά να μπαίνουν στη θέση του άλλου ώστε να καταλαβαίνουν τις προθέσεις και να σέβονται τα συναισθήματά των άλλων.

Αφήστε τα να εκφραστούν: Το στερεότυπο της «ιδανικής οικογένειας» όπου απουσιάζουν τελείως οι καυγάδες, οδηγεί πολλούς γονείς στο να εμποδίζουν τα παιδιά τους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους ελεύθερα. Δείξτε τους αποδεκτούς τρόπους έκφρασης των συναισθημάτων του θυμού, της ζήλιας ή της απογοήτευσης. Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι κακό που ζηλεύει, κακός είναι ενδεχομένως ο τρόπος με τον οποίο εξωτερικεύει τη ζήλια του.

Επαινείτε τη θετική συμπεριφορά, μην εστιάζετε μόνο στην κακή.

Δίνετε απλές και συγκεκριμένες οδηγίες. Μην λέτε: «παίξτε όμορφα». Πείτε: «παίξτε χωρίς να φωνάζετε, μοιραστείτε τα παιχνίδια σας κ.λπ.».

Ανακαλύψτε τι κρύβεται πίσω από τον καυγά: Τα παιδιά καυγαδίζουν επειδή πιστεύουν πως μόνον όταν κερδίζεις είναι σημαντικά ή μήπως γιατί νιώθουν απογοήτευση και θέλουν να κάνουν και τον άλλο να νιώσει το ίδιο; Μήπως γιατί έτσι διασκεδάζουν, ή γιατί έτσι μαθαίνουν να διεκδικούν; Δεν είναι πάντα εύκολα να το ανακαλύψετε αλλά έχετε αυτές τις ερωτήσεις στο μυαλό σας όταν διερευνάτε τα αίτια του καυγά. Να θυμάστε πάντως ότι κάποιες φορές οι καυγάδες λειτουργούν και σαν παιχνίδι. Οπότε αφήστε τα να «παίξουν».

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/giati-ta-adelfia-malonoyn-kai-ti-den-prepei-na-kanoyn-pote-oi-goneis-toys/(accessed 26.09.24)

Όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, μαθαίνουμε πολλά στα παιδιά μας: Οι φράσεις που μπορούμε να πούμε μετά τη “συγγνώμη”
THE MAMAGERS TEAM25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ, 2024

×



Όταν ζητάμε συγγνώμη, χτίζουμε την εμπιστοσύνη που έχουμε σε μια σχέση. Αυτή είναι η βάση κάθε υγιούς σχέση. Γιατί να μην το κάνουμε και με τα παιδιά μας;

Αναγνωρίζοντας τα λάθη μας, μαθαίνουμε πολλά στα παιδιά μας. Τους δείχνουμε ότι μετά από κάθε λάθος, μπορούμε να διορθώσουμε τα πράγματα. Δείχνουμε ότι κι εμείς κάνουμε λάθη, κανείς δεν είναι τέλειος. Και δείχνουμε ότι αν πληγώσαμε τα συναισθήματά μας, έχει αξία για εμάς να τα βοηθήσουμε.

Αναλαμβάνοντας την ευθύνη, μαθαίνουμε τα παιδιά μας να είναι υπεύθυνα και δημιουργούμε μια σύνδεση μαζί τους. Έτσι μαθαίνουν να επικοινωνούν, να έχουν ενσυναίσθηση, ώστε μια μέρα ως ενήλικες να μπορούν να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις.

Μετά τη “συγγνώμη” μπορούμε να τους πούμε:



“Δεν το χειρίστηκα καλά. Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να ηρεμήσω πριν αντιδράσω”
“Σε ευχαριστώ που με βοήθησες να καταλάβω πόσο σε πλήγωσε η συμπεριφορά μου. Συγγνώμη”.
“Θέλεις να μιλήσουμε για αυτό που έγινε;Τα συναισθήματά σου είναι σημαντικά για μένα”
“Μπορείς να μου μιλήσεις για ό,τι έγινε. Είσαι ασφαλής μαζί μου”

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/otan-anagnorizoyme-ta-lathi-mas-mathainoyme-polla-sta-paidia-mas-oi-fraseis-poy-mporoyme-na-poyme-meta-ti-syggnomi/(accessed 29.1.24)

Εορταστικά οικογενειακά τραπέζια: Πώς προστατεύουμε τα όρια των παιδιών μας, όταν οι συγγενείς το “παρακάνουν”

THE MAMAGERS TEAM11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, 2023

×



Η γιαγιά θα του λέει συνέχεια “φάε κι άλλο”, η θεία θα ζητάει να βγουν συνέχεια φωτογραφίες, ο ξάδελφος θα τον ρωτάει για το σχολείο, ο παππούς θα ρωτάει αν “έχει κάποια κοπελίτσα” και κάποιοι συγγενείς θα σχολιάζουν χωρίς να σκεφτούν λέγοντας “είσαι ντροπαλός” ή “γιατί δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο”. Τα παιδιά, είτε μικρά είτε μεγαλύτερα, δεν μπορούν εύκολα να αντιδράσουν σε τέτοιες συμπεριφορές θέτοντας τα όριά τους και συχνά νιώθουν ευάλωτα και αδύναμα μπροστα σε τέτοιες συμπεριφορές ενηλίκων.


Τα οικογενειακά, γιορτινά τραπέζια μπορεί να είναι διασκεδαστικά αλλά πολλές φορές αγχώνουν τα παιδιά. Τα σχόλια – ακόμα και τα θετικά πολλές φορές- τα φέρνουν σε δύσκολη θέση και για να νιώσουν ασφάλεια αλλά και να μάθουν πώς πρέπει να αντιδρούν σε ανάλογες καταστάσεις θα χρειαστούν από εμάς καθοδήγηση. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να προστατεύσουμε τα όρια των παιδιών μας σε αυτές τις γιορτινές, οικογενειακές συγκεντρώσεις;
Μετατράπουμε το αρνητικό σχόλιο σε κάτι θετικό:

Κάποιος λέει στο παιδί “γιατί είσαι τόσο ντροπαλούλης;”
Εμείς απαντάμε: “Ναι, είναι παρατηρητικός. Χρειάζεται να παρατηρήσει κάτι πριν μιλήσει. Μου αρέσει πολύ αυτό το χαρακτηριστικό του”.

Κάποιος του λέει “δώσε μου μια αγκαλιά”
Εμείς απαντάμε: “Φαίνεται ότι δεν θέλει. Ίσως να κάνετε κόλλα πέντε”



Κάποιος λέει στο παιδί “φάει κι άλλο” ή” πρόσεχε” η “μην κάνεις φασαρία” κ.ο.κ
Εμείς του απαντάμε: “Είμαι εδώ, θα το φροντίσω εγώ. Εσύ μπορείς να απολαύσεις το τραπέζι χωρίς άγχος”


Κάποιος του λέει “έχεις παχύνει”/ “τρως πολύ”/ “έχεις αδυνατίσει”
Εμείς απαντάμε: “Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Και ξέρουν πότε πεινάνε ή πότε έχουν χορτάσει. Ας ευχαριστηθούμε όλοι το γεύμα μας”

Κάποιος κάνει αστεία για το αν το παιδί έχει “φίλο/φιλενάδα”
Εμείς απαντάμε: “Ας σεβαστούμε την προσωπική του ζωή. Αν θέλει να μοιραστεί κάτι, θα το κάνει μόνος/η του/της”

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/eortastika-oikogeneiaka-trapezia-pos-prostateyoyme-ta-oria-ton-paidion-mas-otan-oi-syggeneis-to-parakanoyn/(accessed 13.12.23)

Πώς ο αριθμός των παιδιών μας επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου

THE MAMAGERS TEAM20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 2023

×



Οι άνθρωποι με τρία ή περισσότερα παιδιά εμφανίζουν μεγαλύτερη γνωστική επιβάρυνση και ταχύτερη γήρανση εγκεφάλου, συμπέρανε μια διεθνής μελέτη που συμπεριέλαβε και την Ελλάδα. Είναι η πρώτη έρευνα που συσχετίζει τη γέννηση πολλών παιδιών και τη δημιουργία πολύτεκνης οικογένειας, με τη χειρότερη υγεία του εγκεφάλου των γονέων αργότερα στη ζωή.


Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ (Σχολή Δημόσιας Υγείας και Κέντρο Γήρανσης Πανεπιστημίου Κολούμπια Νέας Υόρκης) και τη Γαλλία (Πανεπιστήμιο Paris-Dauphine – PSL του Παρισιού), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό δημογραφίας “Demography”, ανέλυσαν στοιχεία της Έρευνας Υγείας, Γήρανσης και Συνταξιοδότησης στην Ευρώπη (SHARE) για 20 ευρωπαϊκές χώρες και το Ισραήλ, τα οποία αφορούσαν άτομα άνω των 65 ετών που είχαν τουλάχιστον δύο βιολογικά παιδιά.


Διαπιστώθηκε ότι από τα τρία παιδιά και πάνω υπάρχει μια αυξημένη πιθανότητα για χειρότερη γνωστική λειτουργία κατά την τρίτη ηλικία, κάτι που αφορά εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες. Η συσχέτιση φαίνεται πιο αισθητή στη βόρεια Ευρώπη από ό,τι στη νότια.

“Η αρνητική επίπτωση της απόκτησης τριών ή περισσότερων παιδιών πάνω στη γνωστική λειτουργία δεν είναι αμελητέα, αλλά ισοδύναμη με 6,2 χρόνια γήρανσης”, δήλωσε ο ερευνητής Ερίκ Μπονσάνγκ. Αυτό, εκτίμησε, σημαίνει ότι, καθώς μειώνεται το ποσοστό των πολύτεκνων Ευρωπαίων στο σύνολο του ευρωπαϊκού πληθυσμού, θα υπάρξει θετική επίπτωση στη γνωστική-νοητική υγεία των ηλικιωμένων στην Ευρώπη.



“Δεδομένου του μεγέθους της επίπτωσης”, δήλωσε ο ερευνητής Βέγκαρντ Σκίρμπεκ, “οι μελλοντικές μελέτες πάνω στη γνωστική υγεία κατά το ύστερο στάδιο της ζωής θα πρέπει να εξετάσουν επίσης τη γονιμότητα ως προγνωστικό δείκτη μαζί με άλλους πιο καθιερωμένους παράγοντες, όπως η μόρφωση, οι επαγγελματικές εμπειρίες, η σωματική άσκηση και η σωματική και ψυχική υγεία. Επιπροσθέτως, μελλοντικές έρευνες θα πρέπει να εξετάσουν τις δυνητικές επιπτώσεις της ατεκνίας ή της απόκτησης μόνο ενός παιδιού πάνω στη μελλοντική υγεία του εγκεφάλου”.



Μέχρι σήμερα η γονιμότητα δεν είχε τραβήξει ιδιαίτερα την προσοχή ως πιθανός προγνωστικός δείκτης της γνωστικής κατάστασης των ηλικιωμένων. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η γονιμότητα μπορεί να επηρεάσει την γνωστική λειτουργία στο ύστερο στάδιο της ζωής μέσω διαφόρων τρόπων. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι κάθε επιπρόσθετο παιδί συχνά σημαίνει έξτρα οικονομική επιβάρυνση, μείωση του οικογενειακού εισοδήματος και αυξημένη πιθανότητα της οικογένειας να βρεθεί κάτω από το όριο φτώχειας, άρα μειωμένη ποιότητα ζωής για όλα τα μέλη της οικογένειας, με συνέπεια την αβεβαιότητα και το άγχος, που επιδρούν αρνητικά στον εγκέφαλο.

Επίσης η ανατροφή πολλών παιδιών μπορεί να αποδειχθεί αφ’ εαυτής πολύ στρεσογόνα, αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους για τη σωματική και νοητική υγεία. Οι άνθρωποι με πολλά παιδιά έχουν λιγότερο χρόνο να χαλαρώσουν και να επενδύσουν σε δραστηριότητες αναψυχής που τονώνουν την γνωστική λειτουργία.

Από την άλλη όμως, οι πολύτεκνοι γονείς έχουν μικρότερο κίνδυνο κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς, που αποτελούν γνωστούς παράγοντες κινδύνου για γνωστική εξασθένηση και άνοια. Οι τελευταίες γίνονται ολοένα συχνότερες όσο οι πληθυσμοί γερνάνε (δηλαδή αυξάνει η αναλογία των ηλικιωμένων).

ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/pos-o-arithmos-ton-paidion-mas-epireazei-tin-ygeia-toy-egkefaloy/(accessed 24.11.23)

Τι τύπος γονιού είσαι, ανάλογα με τον τύπο της προσωπικότητάς σου;

THE MAMAGERS TEAM22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, 2023



Λίγο-πολύ όλοι έχουμε κάνει κάποιο τέστ προσωπικότητας που έχουμε βρει στο διαδίκτυο, προσπαθώντας να καταλάβουμε λίγα περισσότερα για τον εαυτό μας. Από τη στιγμή, μάλιστα, που γίναμε γονείς μπορεί να κάναμε και κάποια ακόμα για να καταλάβουμε τι στυλ γονιού είμαστε ή ποιο στιλ γονεικότητας μας ταιριάζει. Εντάξει, δεν είναι επιστημονικά τα αποτελέσματα αλλά έχουν γέλιο.

Από τα πολλά τεστ προσωπικότητας που κυκλοφορούν, ένα από τα πιο διάσημα -και ένα από τα πιο αξιοσέβαστα- είναι οι 16 τύποι προσωπικότητας του Ιδρύματος Myers & Briggs. Το τεστ- που μπορείς να κάνεις εδώ– χρησιμοποιείται από πολλούς οργανισμούς, σχολεία και εταιρείες για λόγους συνεργασίας ανάμεσα στα μέλη μιας ομάδας ενώ έχει μελετηθεί για να γίνει σύνδεση ανάμεσα στον τύπο προσωπικότητας ενός ανθρώπου και στον τύπο γονιού που είναι.

Εάν γνωρίζεις τον τύπο της προσωπικότητάς σου, τότε λογικά αυτός θα είναι και ο τύπος σου ως γονιός (αν και υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις με ανθρώπους που όταν γίνονται γονείς αλλάζουν κατηγορία!). Εμείς πάντως βγήκαμε… λίγο από όλα!
Τι τύποι γονιών είναι οι 16 τύποι προσωπικότητας του Myers & Briggs;

Ο Συνήγορος

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Συνήγορος’ θέλουν τα παιδιά τους να κάνουν πάντα το σωστό. Μπορεί ως άνθρωποι να δυσκολεύονται να θέσουν όρια, αλλά πραγματικά θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν άνθρωποι με ενσυναίσθηση. Έχουν υψηλές προσδοκίες, γεγονός που δημιουργεί πολλές εντάσεις στην οικογένεια, αλλά αυτό που ελπίζουν είναι τα παιδιά τους να μπορέσουν να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.


Ο Πρωταγωνιστής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Πρωταγωνιστής’ εστιάζουν στην ευτυχία των παιδιών τους και πάντα προσπαθούν να καταλάβουν τη ρίζα των συναισθημάτων που εκφράζουν τα παιδιά τους. Θέλουν τα παιδιά τους να νιώθουν αγάπη, άνεση και ασφάλεια. Βέβαια, δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις, αφού συχνά αγχώνονται ότι θα πάρουν τη λάθος απόφαση!

Ο Μεσολαβητής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Μεσολαβητής’ θέλουν να γίνουν καθοδηγητές των παιδιών τους, να τους διδάξουν πολλά. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον φροντίδας στο σπίτι και είναι ευπροσάρμοστοι με τις αναποδιές. Δεν μπορούν εύκολα να επιδείξουν πειθαρχία και θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν ενήλικες που είναι ειλικρινείς και έχουν αρχές.

Ο Προωθητής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Προωθητής’ θέλουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε ένα δημιουργικό και θετικό περιβάλλον. Η δημιουργικότητά τους ίσως μερικές φορές τους οδηγεί να μην έχουν ρουτίνες, κάτι που δυσκολεύει τα παιδιά. Είναι πολύ αγαπησιάρικοι, τρυφεροί γονείς που ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να κάνουν μεγάλα όνειρα.

Ο Αρχιτέκτονας

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Αρχιτέκτονας’ δεν είναι και οι πιο τρυφεροί γονείς. Εστιάζουν στο να μεγαλώσουν παιδιά που θα γίνουν ανεξάρτητοι ενήλικες, έξυπνοι και θα μπορούν να λύνουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Έχουν υψηλές προσδοκίες από τα παιδιά τους αλλά τα λατρεύουν άνευ όρων!

Ο Αρχηγός

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Αρχηγός’ είναι οι γονείς που θα χαρακτηρίζαμε ως αυστηρούς. Έχουν υψηλές προσδοκίες, έχουν αυστηρά όρια και πολύ συγκεκριμένους κανόνες στο σπίτι αλλά ταυτόχρονα δίνουν στα παιδιά τους όσα χρειάζονται για να ακολουθήσουν αυτούς τους κανόνες.

Ο Λογικός

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Λογικός’ δυσκολεύονται να δείξουν στα παιδιά τους τα συναισθήματά τους, ενώ δεν χειρίζονται και με τον καλύτερο τρόπο τις εντάσεις. Θέλουν τα παιδιά τους να μάθουν τον εαυτό τους και να τον αποδεχτούν για αυτό τα ενθαρρύνουν να λένε πάντα τη γνώμη τους, ακόμα κι αν πάνε κόντρα στο κύμα. Τους αρέσει η οργάνωση και εκνευρίζονται όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως είχαν σχεδιάσει.

Ο Συζητητής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Συζητητής’ θέλουν τα παιδιά τους να μαθαίνουν μέσα από τις καθημερινές εμπειρίες τους και είναι σε θέση να μάθουν και οι ίδιοι μέσα από τα παιδιά τους. Ως γονείς λατρεύουν να είναι αυθόρμητοι και πολλές φορές τα παιδιά τους το αντιλαμβάνονται αυτό ως ασυνέπεια. Θέλουν πάντα να έχουν τον τελευταίο λόγο.

Ο Λογιστής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Λογιστής’ μαθαίνουν πολύ γρήγορα στα παιδιά τους ότι πρέπει να δουλέψουν σκληρά για να πετύχουν στη ζωή τους. Είναι πρακτικοί και δεν ‘χαιδεύουν αυτιά’. Σέβονται πολύ και εκτιμούν τις οικογενειακές παραδόσεις και την πίστη.

Το Στέλεχος

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Στέλεχος’ θέλουν να είναι οι άνθρωποι που τα παιδιά τους θα αξίζει να θαυμάζουν. Θέλουν τα παιδιά τους να ζήσουν άνετες και αποδοτικές ζωές κι αν μερικές φορές φαίνονται αυστηροί, είναι πολύ αφοσιωμένοι γονείς που πάντα κάνουν το σωστό για τα παιδιά τους.

Ο Υπερασπιστής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας Ύπερασπιστής’ θέλουν να γίνουν οι καλύτεροι γονείς που μπορούν. Τους ενδιαφέρει αρκετά η γνώμη των άλλων και αναρωτιούνται αν τα παιδιά τους με την ξεχωριστή προσωπικότητά τους θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στην κοινωνία μας. Αυτό που θέλουν για τα παιδιά τους είναι να γίνουν ευτυχισμένα και επιτυχημένα.

Ο Πρέσβης

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Πρέσβης’ είναι οι γονείς που θα δημιουργήσουν γερές βάσεις μέσα στο σπίτι και την οικογένεια. Είναι πολύ προστετευτικοί με τα παιδιά τους αλλά πολλές φορές δύσκολα αναγνωρίζουν τα δικά τους λάθη. Θέλουν τα παιδιά τους να νιώθουν συνέχεια την αγάπη τους και την τρυφερότητά τους για αυτό το δείχνουν διαρκώς μέσα στη μέρα!

Ο Βιρτουόζος

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ΄Βιρτουόζος’ είναι πολύ χαλαροί γονείς και αφήνουν τα παιδιά τους να είναι πάντα οι εαυτοί τους, όπως άλλωστε κάνουν και οι ίδιοι. Λατρεύουν να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους, να διασκεδάζουν και να χαλαρώνουν. Συνήθως χρειάζονται τον άλλο γονιό για να θέσει τα όρια και τους κανόνες στο σπίτι!

Ο Επιχειρηματίας

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Επιχειρηματίας’ δεν έχουν αυστηρούς κανόνες, δεν ακολουθούν ρουτίνες και κάποιες φορές εκνευρίζονται εύκολα. Δείχνουν συνέχεια στα παιδιά τους ότι είναι στο πλευρό τους και αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να διδάξουν στα παιδιά τους όσα ξέρουν!

Ο Περιπετειώδης

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Περιπετειώδης’ είναι πολύ τρυφεροί, αποδέχονται τα παιδιά τους όπως είναι παρά τα λάθη τους και τις αταξίες. Δεν έχουν αισθητά όρια και πειθαρχία και πάντα ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να είναι ο εαυτός τους.

Ο Διασκεδαστής

Οι γονείς που ανήκουν στον τύπο προσωπικότητας ‘Διασκεδαστής’ είναι αστείοι, διασκεδαστικοί και τέλειοι στην παρέα. Τους αρέσει να κάνουν πάρτι, να κάνουν δώρα στα παιδιά τους και να τους δείχνουν συνέχεια την αγάπη τους. Δεν μπορούν να θέσουν εύκολα όρια, κάτι που μπερδεύει λίγο τα παιδιά τους!

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/to-mesa-sou/ti-typos-gonioy-eisai-analoga-me-ton-typo-tis-prosopikotitas-soy/(accessed 27.9.23)

Οι διακοπές “ανοίγουν” το μυαλό των παιδιών

THE MAMAGERS TEAM07 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 2023

Οι διακοπές με τα παιδιά είναι πάντα κάπως… περιπετειώδεις!

Ακόμη και οι μητέρες που είναι της άποψης ότι πρέπει να ταξιδεύουν πάντα μαζί με τα παιδιά παραδέχονται ότι δεν είναι ποτέ εύκολο, αλλά οι ανταμοιβές αξίζουν πάντα τον κόπο.

Όχι μόνο παρέχετε στα παιδιά σας βιωματική μάθηση, εκθέτοντάς τα σε νέους πολιτισμούς και διευρύνοντας τους ορίζοντές τους, αλλά τα ωθείτε να γίνουν πιο προσαρμόσιμοι και πιο επιτυχημένοι μεγαλώνοντας. Τα παιδιά γίνονται καλύτεροι άνθρωποι ταξιδεύοντας – όχι μόνο τη στιγμή που ταξιδεύουν, αλλά και στο μέλλον.

Παραδέχονται ότι το ταξίδι ως οικογένεια μπορεί να είναι δύσκολο, δαπανηρό, να χρειάζεται μια… μίνι μετακόμιση, αλλά οι μακροπρόθεσμες ανταμοιβές του να δούμε με τα παιδιά μας τον κόσμο υπερβαίνουν κατά πολύ το κόστος.



Παρακάτω έχουμε υπογραμμίσει μερικούς από τους πιο σημαντικούς τρόπους με τους οποίους τα παιδιά επωφελούνται από το ταξίδι:
Αυξάνουν την αυτονομία τους.

Έχοντας τα παιδιά μαζί σας στην “περιπέτεια” τα τοποθετείτε έξω από τη ζώνη άνεσής / βολής τους. Είναι πρόκληση να αντιμετωπίσουν νέες εμπειρίες σε νέα περιβάλλοντα.

Μαθαίνουν την ευγνωμοσύνη – κι όχι την αχαριστία.

Η έκθεση σε νέους πολιτισμούς και τρόπους ζωής θα διδάξει στα παιδιά κάτι περισσότερο από τον τρόπο ζωής τους. “Η οδήγηση σε μέρη όπου τα σπίτια φαίνονται πολύ διαφορετικά από τα δικά τους βοηθά να καταλάβουν ότι εκατομμύρια (και δισεκατομμύρια, παγκοσμίως) άνθρωποι ζουν εντελώς διαφορετικές υπάρξεις”.
Γίνονται πιο ανοιχτόμυαλα και κοινωνικοποιούνται ευκολότερα.

Όταν ταξιδεύετε, τα παιδιά αναγκάζονται να αλλάξουν κάποια πράγματα. Από τα αγαπημένα τους γεύματα μέχρι τις συνήθεις δραστηριότητές τους, θα κάνουν ένα διάλειμμα για να δοκιμάσουν νέα πράγματα που θα επεκτείνουν τους ορίζοντές τους.

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/diakopes-anigoun-myalo-ton-pedion/(accessed 9.8.23)

Σημασία δεν έχει ποιος ήταν ο μπαμπάς μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ ότι ήταν

Λεβέντης, δυο μέτρα, με θλιμμένο βλέμμα που ακτινογραφούσε τις ψυχές. Εσωστρεφής, δύσκαμπτος και λιγομίλητος. Αυτός ήταν ο μπαμπάς μου σε δυο φράσεις στα μάτια των άλλων. Δεκαετία του 60 σκέψου.

Εκείνος στην κεφαλή του τραπεζιού, άρχοντας και γύρω γύρω η μάνα μου, οι αδερφές μου και η γιαγιά μου να πηγαινοφέρνουν τη φροντίδα τους σε πιατέλες. Κι εγώ η μικρότερη, να κοιτάω με τη μύτη μου ίσα να ακουμπά στο τραπέζι αυτόν τον οικογενειακό «χορό». Τρώγαμε με γέλια, ιστορίες και διηγήσεις της μαμάς και της γιαγιάς κυρίως, από τα παλιά, από τότε που εγώ ήμουν αγέννητη κι εκείνος δεν μιλούσε, τις άκουγε μόνο και ένιωθα πως το ευχαριστιόταν, αλλά δεν το έδειχνε.

Μετά το φαγητό, πήγαινε να ξαπλώσει. Σηκωνόταν, θυμάμαι, περνούσε από δίπλα μου, μου χάιδευε λίγο τα μαλλιά και έφευγε για το δωμάτιο. Κανείς δεν τον θυμάται να χαϊδεύει, να αγκαλιάζει και να φιλάει τα παιδιά του. Να τα πετάει ψηλά και να τα παίζει μαζί τους. Να τα γαργαλάει ή να τα επιβραβεύει.
Ο μπαμπάς μου ήταν, για όλους, ένας «καλός οικογενειάρχης» και ένας αυτοδημιούργητος άντρας που δεν σήκωνε πολλά.

Κανείς δεν γνώρισε αυτόν που ανακάλυψα εγώ ή με άφησε να ανακαλύψω, σκαλίζοντας σταθερά με την αξίνα της υπομονής το πρώτο στρώμα, που αν έμπαινες στον κόπο να ασχοληθείς μαζί του, δεν ήταν τσιμέντο, αλλά τσόφλι.


Ο μπαμπάς μου δεν γελούσε, αλλά γελούσαν τα μάτια του.

Κύρτωναν στις άκρες, σαν θλιμμένα, και αυτό ήταν το γέλιο του, και μόνο εγώ το ήξερα. Και το διέκρινα κάθε φορά που του έκανα γκριμάτσες, ή που δοκίμαζα να μιμηθώ μια γειτόνισσα που περπατούσε με ένα τρόπο λες και είχε μια μπάλα ανάμεσα στα πόδια της, που την εμπόδιζε να τα φέρει κοντά το ένα στο άλλο.

Δεν έλεγε ποτέ «μπράβο» ή έτσι νόμιζαν όλοι. Όμως έλεγε.

Άπλωνε το χέρι του και με την παλάμη του μου «ζύμωνε» τον ώμο κι αυτό ήταν η επιβράβευσή του. Τα καλοκαίρια με έπαιρνε μαζί του για ψάρεμα. Εκεί μέσα στην απόλυτη σιωπή κάναμε τις καλύτερες κουβέντες και πήρα τα μεγαλύτερα μαθήματα. Ήταν εξαιρετικός ψαράς, όμως φρόντιζε να «πιάνει» μόνο μια τηγανιά. «Θέλω κι άλλα ψαράκια» του έλεγα. «Δεν χρειάζεται να ξοδεύουμε ζωές για το κέφι μας» απαντούσε, «πρέπει να τις σεβόμαστε».

Με έμαθε να είμαι δίκαιη, συμπονετική, να με αφορούν τα προβλήματα των άλλων, γιατί «όλοι είμαστε συνδεδεμένοι, με έναν τρόπο, και η δυστυχία και η ευτυχία είναι μεταδοτική». Με έμαθε να σέβομαι τα χρήματα, τον κόπο που χρειάζονται για να βγουν, τον χρόνο που «χάνεις» για να τα κερδίσεις, αν δεν κάνεις κάτι που σου αρέσει, τον κόπο του εργαζόμενου. Με έμαθε να αγαπώ τα λάθη μου, να τα παραδέχομαι και να έχω πάντα μια έντιμη δικαιολογία γι’ αυτά. Με έμαθε να μετρώ τον πλούτο και τη φτώχεια και μου εντρύφησε την πεποίθηση ότι η φτώχια δεν είναι κατάρα αλλά μια ευκαιρία να ονειρευτείς.

Ευτυχώς τον έζησα αρκετά, και πρόλαβα να του πω όλα τα «σ΄αγαπώ» και τα «ευχαριστώ» που του άξιζαν. Και όταν έφυγε του τα είχα όλα ειπωμένα. Δεν έμεινα πίσω με απωθημένα και με σκέψεις χωρίς παραλήπτη. Και νιώθω ευλογημένη γι’ αυτό. Και όσο περνάνε τα χρόνια χωρίς εκείνον η μνήμη του όλο και δυναμώνει και οι κουβέντες του με συναντάνε πριν από κάθε σημαντική απόφαση και κάθε σημαντικό βήμα στην ζωή μου.

Και κάθε φορά που όλοι μου λένε:
– Καλός ο πατέρας σου, αλλά ψυχρός ρε παιδί μου», τους απαντώ μέσα μου:
– Σημασία δεν έχει ποιος ήταν ο μπαμπάς μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ ότι ήταν.

Και τώρα πια ξέρω, πως αυτό που θυμάμαι εγώ, ήταν αυτό που κρατούσε μόνο για μένα.

Γράφει η Αποστολία Καζάζη

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/eimai-babas/simasia-den-echi-pios-itan-o-babas-mou-alla-pios-thymame-ego-oti-itan/(accessed 21.6.23)

7 ενδιαφέροντα πράγματα που έχει πει ο Ματθαίος Γιωσαφάτ για τις μητέρες

1. Αν μια μητέρα ξέρει ν’ αγαπάει το παιδί της, αυτόματα βρίσκει τους τρόπους για να γίνει και καλή μητέρα. Η αγάπη είναι οδηγός σε αυτή την περίπτωση. Αγαπάει το παιδί της σημαίνει να νοιάζεσαι για αυτό. Τον πρώτο χρόνο να το χαϊδεύει, να το παίρνει αγκαλιά και να του προσφέρει μια συνεχόμενη και επαναλαμβανόμενη αίσθηση ασφάλειας. Η μυρωδιά της μητέρας, η φωνή και τα τραγούδια της, η επανάληψη των παραμυθιών δημιουργούν την ασφάλεια. Και μετά, καθώς μεγαλώνει το παιδί, η μητέρα θα πρέπει να δημιουργήσει μαζί του μια σχέση αποδοχής. Είναι σημαντικό το παιδί να το νιώθει αυτό και να το καταλαβαίνει από μωρό. Είναι σχέση πομπού και δέκτη η σχέση μητέρας παιδιού.

2. Δύσκολη μητέρα είναι εκείνη που δεν ξέρει να αγαπά το παιδί της με τον σωστό τρόπο. Μπορεί να είναι ένας δύσκολος χαρακτήρας που δεν ξέρει πώς να σχετίζεται με τους άλλους. Αναλαμβάνει, όμως, ξαφνικά ένα σοβαρό έργο: αυτό της ανατροφής του παιδιού της. Αν, όμως, η μάνα – για κάποιους λόγους – δεν είναι ασφαλής με τον εαυτό της, είτε λόγω της προσωπικότητάς της, είτε λόγω του κοινωνικού πλαισίου, είτε γιατί η ίδια είχε προβλήματα με τη μάνα της, μπορεί να μην είναι μια αρκετά καλή μητέρα. Ή να είναι αυτό που λέμε δύσκολη μητέρα. Αυτό εξαρτάται κυρίως από τις σχέσεις αγάπης που έχει πάρει από τη ζωή της. Από τον σύντροφό της και κυρίως από τη δική της μητέρα.

3. Προϋπόθεση για μια μητέρα, για να μπορέσει να αγαπήσει το παιδί της, είναι να έχει βιώσει μια σχέση σχετικής αγάπης με τη δική της μητέρα. Αλλιώς είναι μια terra incognita – μια άγνωστη γη – για εκείνη. Η μάνα τότε ως μάνα γίνεται θύμα της δικής της μάνας. Πιθανόν όμως και η τελευταία να είχε άγνοια για το πώς να την αγαπήσει. Αν, όμως, δε με αγάπησε η μάνα μου, τότε δεν ξέρω πώς να αγαπήσω. Ούτε έναν άντρα ούτε το παιδί μου.

4. Η υπερπροστατευτική μαμά ως είδος μητέρας, υπάρχει παντού. Όμως ναι, στην Ελλάδα τη συναντάμε πιο συχνά, ιδιαίτερα στις μητέρες της προηγούμενης γενιάς. Φυσικά η υπερπροστασία μπορεί να περάσει από γενιά σε γενιά. Δηλαδή, αν μεγάλωσες υπό το καθεστώς μιας υπερπροστατευτικής μαμάς, είναι πιθανό να επαναλάβεις κι εσύ το ίδιο με το παιδί σου. Υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ. Συνήθως αυτές οι μαμάδες πιστεύουν ότι είναι πολύ καλές μητέρες, επειδή προσέχουν σε υπερβολικό βαθμό τα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα, η υπερπροστασία είναι κάτι που καταστρέφει το παιδί, επειδή δεν το αφήνει να μεγαλώσει, να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί σε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Όσο για τη μητέρα, μέσω της υπερπροστασίας καταλήγει να επεμβαίνει για να κάνει ό,τι εκείνη θέλει. Στην πραγματικότητα, χρειάζεται το παιδί της για να νιώθει ότι έχει κάποιον που την αγαπά. Παράλληλα το χειραγωγεί για να την αγαπήσει. Όλα αυτά χωρίς να μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι κατά βάθος δεν το αγαπά όπως θα έπρεπε και ότι το χρησιμοποιεί για εκείνη, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Είναι συχνά η μητέρα που θα πει: “Μα κοίτα πόσα έκανα για σένα” ή “Εγώ θυσιάστηκα για σένα” ή όπως έλεγε η δική μου μαμά: “Μάνα είναι μόνο μία”.




5. Η επικριτική μητέρα μεγάλωσε με μια επικριτική μητέρα. Ή μπορεί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση ή να ένιωθε ότι δεν την αγαπούσαν. Ή ποτέ κανείς να μην κατάφερε να την κάνει να νιώθει ότι αξίζει. Είναι σίγουρα μια μητέρα που δεν είναι βέβαιη ούτε για τον εαυτό της ούτε για τους στόχους της. Οπότε επικρίνει το παιδί της, προβάλλοντας πάνω του ασυνείδητα τα αισθήματα που έχει για τον εαυτό της. Επικρίνει κάτι που κατά βάθος επικρίνει στον εαυτό της. Προβάλλει πάνω του τα προβλήματα που έχει η ίδια. Αυτό φυσικά μπορεί να ρημάξει το παιδί της. Και το χειρότερο είναι ότι κανείς από τους δύο δεν το καταλαβαίνει.


6. Σκοπός μιας μητέρας, δεν πρέπει να είναι η επιτυχία του παιδιού αλλά η ευτυχία του. Αυτή την ευτυχία που προέρχεται από την αποδοχή του εαυτού του. Είμαστε σχετικά ευτυχισμένοι, όταν αποδεχόμαστε και αγαπάμε τον εαυτό μας.

7. Καμία μητέρα δεν είναι τέλεια. Αν γνωρίζει όμως ή υποψιάζεται μια γυναίκα ότι μπορεί να γίνει καλύτερη μητέρα και κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, μπορεί να εξελιχθεί σε μια αρκετά καλή μητέρα. Κάποιες επιθυμούν να εξελιχθούν και ψάχνουν να βρουν το πώς. Αυτό είναι καλό.

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/eimaimama/7-endiaferonta-pragmata-poy-echei-pei-o-matthaios-giosafat-gia-tis-miteres/(accessed 15.6.23)

“Αν κάποιες μέρες νιώθεις χάλια, μην αγχώνεσαι. Δεν είσαι μόνη”

Αν μανούλα και εσύ κάποιες μέρες είσαι έτσι, δυσκολεύεσαι, ζορίζεσαι, πελαγώνεις, κλαις και νιώθεις ότι τίποτα δεν κάνεις καλά, μην αγχώνεσαι δεν είσαι η ΜΟΝΗ. Αν πέφτεις το βράδυ στο κρεβάτι γεμάτη τύψεις ότι φώναξες στο παιδί σου, ότι τίποτα δεν έκανες καλά, ότι το παιδί σου σε είδε στεναχωρημένη, να ξέρεις δεν είσαι μόνη, ΟΛΕΣ νιώθουμε το ΙΔΙΟ!

Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη, έχει τα πάνω της και τα κάτω της, τις χαρές και τις λύπες, αλλιώς πραγματικά δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον αν είχε μόνο χαρές ή μόνο λύπες. Και ναι, είναι ΟΚ να μην είσαι πάντα ΟΚ. Απενεχοποίησέ το, μη νιώθεις τύψεις και ενοχές όταν δεν είσαι καλά, είναι θεμιτό και ανθρώπινο. Μέσα από τις δύσκολες περιόδους μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί! Οι άσχημες περίοδοι μάς γίνονται μαθήματα για τη μετέπειτα ζωή μας και μάς κάνουν να πατάμε πιο γερά στα πόδια μας!

Σε παρακαλώ προσπάθησε να μην αγχώνεσαι και στεναχωριέσαι αν διανύεις δύσκολες περιόδους και νιώθεις “λίγη” ή “κακή” μαμά.

Είναι πλήρως αποδεκτό και ΟΚ να μην είμαστε πάντα ΟΚ όλοι οι άνθρωποι, αλλά λίγο περισσότερο ίσως εμείς οι μαμάδες, που από τη στιγμή που νιώθουμε το μωρό μας σαν ένα μικρό σποράκι μέσα στην κοιλίτσα μας, αλλά και για όλη τη διάρκεια της ζωή μας, έχουμε την ευθύνη του και ζούμε και αναπνέουμε γι’ αυτό. Που έχουμε να φέρουμε εις πέρας δεκάδες ρόλους κατά τη διάρκεια της ημέρας και προσπαθούμε να τα κάνουμε όλα τέλεια. Να μιλάς με το παιδί σου, να του εκφράζεις πώς νιώθεις, μη νομίζεις ότι δεν σε καταλαβαίνει επειδή είναι μικρό. Να του πεις ότι ακόμα και τις μέρες που δεν είσαι καλά, δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτό, αλλά με τις συνθήκες και τις καταστάσεις που βιώνεις εκείνη την περίοδο στη ζωή σου. Ακόμα και εκείνες τις “μαύρες μέρες”, τις λίγο πιο “καταθλιπτικές”, εκείνες τις μέρες που κάνεις με το ζόρι και διεκπεραιωτικά τις δουλειές του σπιτιού, τη φροντίδα του, που δεν έχεις όρεξη να παίξεις μαζί του, ακόμα και τότε πάλι το ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ! Αλλά είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ, είσαι ζωντανός οργανισμός και όχι ΡΟΜΠΟΤ. Να του υπενθυμίζεις ότι ακόμα και εκείνες τις απίστευτα δύσκολες μέρες αυτό δεν ευθύνεται για τίποτα, εξακολουθεί να είναι το επίκεντρο του ΚΟΣΜΟΥ ΣΟΥ και να το αγαπάς μέχρι την τελευταία σου ανάσα. Άλλωστε το παιδί σου πρέπει από μικρό να μάθει να αναγνωρίζει τα συναίσθηματά του, θετικά και αρνητικά.



Τα αρνητικά συναισθήματα είναι μηνύματα δράσης. Αγκάλιασε τα λάθη, τις αποτυχίες και προχώρα, πιο ώριμη, πιο δυνατή, πιο συνειδητοποιημένη.


Εύχομαι να κατάλαβες ότι δεν είσαι ΜΟΝΗ, και είναι εντάξει κάποιες μέρες να μην είσαι καλά σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και περιμένω και τη δική σου, την έχω και εγώ πολλή ανάγκη!

Ένα κείμενο της Έφης Αργυροπούλου στο Working Moms
Δημοσιογράφος, αρθρογράφος, συγγραφέας και blogger του Working Moms.

ΠΗΓΗ:

https://www.themamagers.gr/family/eimaimama/quot-an-kapoies-meres-niotheis-chalia-min-agchonesai-den-eisai-moni-quot/(accessed 1.6.23)

The children of securely attached mothers think that God is close

Children's sense of God's closeness is apparently related, not to their mother's religiosity, but to their mother's attachment style - that is, whether the mother is calm and confident in her relationships or anxious and uncertain. Specifically, Rosalinda Cassibba and her colleagues have shown that the children of securely attached mothers (religious or not) tend to think that God is closer, as compared with the children of insecurely attached mothers.

The new finding builds on claims made last century by the British psychoanalyst John Bowlby that attachment style is transmitted from generation to generation (via non-genetic means). The new result suggests that a mother's attachment style affects the kind of attachment her child forms not just with her, but with other potential caring figures, even non-corporeal ones.

Seventy-one Italian mothers were classified as having a secure or insecure attachment style based on a short interview. They also answered questions about their religious faith and attachment to God. Meanwhile, their children (average age 7; 29 boys, 42 girls) were presented with a felt board depicting a child and were told six stories involving that child: some were neutral (e.g. he sits at a table and reads), others were more distressing (e.g. his dog died). For each story, the children were asked to place a felt character to show where God was located. The children were able to choose from 10 possible felt figures to represent God - most chose a man or a heart.

The children of securely attached mothers tended to place God nearer to the child in both the neutral and distressing stories. By contrast, the children's placement of God was unrelated to their mother's religiosity. Cassibba and her colleagues aren't certain of the mechanism underlying the relationship between mothers' attachment and children's sense of God's closeness, but they think it probably has to do with the mothers' care-giving style, or possibly a personality style shared with the parent. 

The study has a number of short-comings including the fact that the children were locating God's closeness to a fictional child, not to themselves. Also, we don't know how specific this is - would they, for instance, have located a child's teddy bear as nearer? Notwithstanding these issues, the researchers said their finding "is important both for attachment research in developmental psychology and the psychology of religion."

Somewhat strangely for an article published in a psychology journal, Cassibba and her colleagues ended with the following advice for the pious: "A caregiver who desires his or her children to come to view God as a close relational partner may do well in placing a high priority on the children's own needs for support and closeness. The caregiver's implicit teachings about relationships is likely to be far more important than his or her explicit preaching about God."

_________________________________ 

SOURCE:

RESEARCH DIGEST: http://www.researchdigest.org.uk/

Cassibba R, Granqvist P, and Costantini A (2013). Mothers' attachment security predicts their children's sense of God's closeness. Attachment and human development, 15 (1), 51-64 PMID: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23216392

Author weblinks: http://www.fasf.uniba.it/area_pubblica/dettaglio_docente.php?id=42